تماشای پنهانی والیبال ایران و برزیل/ رویای یک دختر که به حقیقت تبدیل شد
خيليها هم از قبل فكرش را كرده بودند؛ در كيف دستي پرچم برزيل و پيراهن زرد برزيل را گذاشته بودند. بعد هم با خواهش و تمنا همراه خانوادههاي برزيلي وارد سالن شدند. راه حلي كه شايد به فكر كمتر كسي ميرسيد اما با همين شيوه ساده وارد ورزشگاه شدند و مليپوشان واليبال را تشويق كردند. حتي بعضي از آنها پرچم ايران روي دوششان بود و وقتي تيم ملي ايران امتياز ميگرفت، آنها با خوشحالي بالا و پايين ميپريدند. بعد از بازي هم خوشحال و راضي به خانههايشان برگشتند. شبنم يكي از دخترهايي است كه با اين ترفند كنار برزيليها بازي ايران را ديد. او ميگويد: «مي خواستم بيايم بازي را تماشا كنم اما جلوي در راهم ندادند. با خودم پيراهن برزيل را آورده بودم، آن را پوشيدم و بعد ديدم يك خانواده برزيلي ميخواهند بروند داخل. به آنها اصرار كردم كه مرا با خودشان ببرند، اول قبول نميكردند اما بالاخره اصرارم جواب داد. مرا با خود بردند و پرچم كشورشان را هم گذاشتند روي سرم. خيلي حال داد.» او كه از كارش پشيمان نيست، ميگويد: «اگر بدون پرچم و لباس برزيل و اين كارها مرا به سالن راه ميدادند، چه ميشد؟ چه اتفاقي ميافتاد؟ اصلاً مگر من كه بين برزيليها در سالن بازي را تماشا كردم، اتفاقي افتاد؟»
به نظر طاهريان فراهم كردن شرايط كار سختي نيست: «اين كار، كار سختي نيست. بايد گروهي همه جوانب را بررسي كنند. من حاضرم نظرات كارشناسيام را در اين باره به عنوان فردي كه در جريان كار بوده، ارائه دهم.» به نظر او بانوان همه مسائل را درك ميكنند: «بايد تصميمات طبق خواسته بانوان باشد. البته كه بانوان هم به وجود شرايط مناسب حساس هستند و مقيد.»وقتي خبر فروش اينترنتي بليت بازي ايران و برزيل منتشر شد، دختران زيادي به خيال اينكه مشكل ممنوعيت ورود بانوان هم حل شده، به تكاپو افتادند براي خريد بليت اما اشتياق آنها خيلي هم دوام نداشت، خبر فدراسيون براي ممنوعيت ورود بانوان آب پاكي را روي دست همه ريخت.