علی روانخواه- باخت تيم ملي فوتبال ايران به تيم ملي كشور جنگزده عراق، شايد آخرين تلنگري است كه مديران ورزش جمهوري اسلامي نياز داشتند تا شايد فكري جدي به حال و روز ورزش پرطرفدار و ناكام فوتبال كنند.
درخشش مردان توپ و تور در ردههاي مختلبف سني در جهان، ليگ جهاني، ششمي جهان در شرايط بازي پاياپاي با ميزبان و قهرمان 2014در برابر چند ده هزار هوادار و برنامهريزي اين فدراسيون براي فتح يكي از سكوهاي بلند و پرافتخار المپيك آينده، اين حنا را كمرنگ كرده است.
تيم ملي فوتبال ايران با داشتن رتبه نخست رتبه آسيا و 51 جهاني، حمايت بلاشرط ميليونها ايراني و رسانهها، و حتي چشمپوشي موقتي از قوانين نظاموظيفه كشور براي چند بازيكن خاطي كه اگر از دسته عموم اجتماع بودند تاكنون در دستگاه قضايي منتظر صدور حكم بوده و يا حكم محكوميت خود را دريافت كرده بودند، نتوانست در يكچهارم نهايي از پس تيم ملي عراق با رتبه 13 آسيا و 114دنيا!برآيِد و براي سومين بار پياپي ازحضور در ميان چهار تيم برتر آسيا، بازماند.
تيم ملي ايران در دوره مقدماتي همگروه با بحرين در رده 110 جهان و 12 آسيا، قطر 92 جهان و ششم آسيا و امارات متحده عربي 80 جهان و پنجم آسيا بود كه نتايج دور مقدماتي را چنان در بوق و كرنا كردند كه گويي قهرماني جهان را براي فوتبالدوستان ايراني به ارمغان آوردهاند.
همين جايگاه فوتبال آسيا نشان ميدهد كه يك ناكامي در اين سطح، چه ميزان ناگوار است كه البته اگر چنين اتفاقي در مجموعه فرايند 7 ساله مديريت بلامنازع رئيس فدراسيون فوتبال بررسي شود، چندان تعجب برانگيز نيست؛ چراكه فوتبالدوستان ايراني به عدم موفقيتهاي مكرر تيمهاي مليشان در سطوح مختلف عادت كرده و موفقيت احتمالي تيمشان، يك اتفاق ناگهاني انگاشته ميشد.
كمتواني فني كادر كنوني تيم ملي فوتبال باوجود هزينههاي مستقيم سالانه بيش از 15 ميليارد توماني كادر فني، همواره ازسوي كارشناسان دلسوز گوشزد شده بود و البته هربار نيز به اتهام بدخواهي و سنگاندازي پاسخ شايسته دريافت داشته بود.
حال كه نتايج مديريت اين تيم مشخص شده است مناسب است، براي روشن شدن جايگاه فني كادر كنوني تيم ملي به گزارش روزنامه "کیپتایمز" آفريقاي جنوبي در سال 2014. و اعلام آمادگي كيروش خطاب به مسئولان فدراسیون فوتبال آفریقای جنوبی براي پذيرش مربيگري تيم 52 ردهبندي جهان با نصف مبلغ پیشنهادی ایران اشاره شود كه آن پيشنهاد با بيتوجهي مسئولان فدراسيون آفريقاي جنوبي روبرو شده بود.
اكنون، پرسش جدي از مسئولان فدراسيون فوتبال اين است كه با مبلغ پرداختي به اين كادر فني در سه سال گذشته، هزينههاي چند ده ميليارد توماني غيرمستقيم جانبي، و تعهد ايجادشده براي بيتالمال، چه تعداد مربي ايراني را ميتوانستيم در كلاسهاي مربيان بزرگ دنيا نشانده و با بومي كردن دانش روز مربيگري، آينده اين ورزش پرطرفدار را تضمين كنيم؟ هرچند شايد عمر اين فدراسيون كفاف پاسخ به اين پرسش را نده