جدا از هر نوع مشکل دیگر، والیبال گنبد سال ها با ضعف های مدیریتی همراه می باشد.
گنبدی ها، اعم از اهالی والیبال، مدیران تیم ها و حتی بازیکنان و هواداران تحت تأثیر جو حاکم بر اوضاع این ورزش در منطقه، همواره از بی پولی این رشته گفته و می گویند این در حالی است که دلایل دیگری در این ورزش باعث کُندشدن چرخ دنده های آن طی این سال ها بوده که بد نیست در این مجال بدان ها اشاره شود.
والیبال اگر در سالیان گذشته به ویژه همان دهه پرافتخار 60، در اوج بوده با بزرگانش به آنجا رسید.
بزرگانی که صادقانه برای افتخار و عظمت والیبال این منطقه از هیچ کوششی فروگذار نکردند.
اما گذشت زمان و قرارگرفتن در مسیر حرفه ای شدن، نیازمند مدیریتی بود تا به درستی بتواند در کانونی امن با اتحاد و خرد جمعی از به حاشیه رفتن بزرگان والیبال جلوگیری نماید که البته چنین نشد.
والیبال گنبد سال ها با ضعف های مدیریتی همراه شد که این امر، خواسته یا ناخواسته والیبال را به سمت و سویی سوق داد تا چهره ی واقعی این ورزش برای حامیان مالی نیز هویدا نباشد.
از این سو، مدیران دستگاه ورزش در منطقه با عدم تسلط و اشراف در شیوه های برقراری ارتباط با حامیان مالی و استفاده از ادبیات متناسب در ترغیب و حفظ اسپانسرها و علاقه مندان به سرمایه گذاری در والیبال (تأکید می شود حفظ اسپانسرها) ضعیف عمل نموده و همواره صنعتی نبودن منطقه را دلیل عمده فقدان حامی در والیبال عنوان داشتند، غافل از آنکه تعداد کارخانه ها هرچند کوچک (نسبت به مناطق صنعتی بزرگ کشور)، شرکت ها و حتی سرمایه گذاران علاقه مند به ورود به عرصه والیبال در این منطقه به ویژه گنبد کم نبوده اند تا بخواهند و بتوانند دست والیبال را بگیرند و باری دیگر تا قله های افتخار همراهی کنند
به امید روزی که بتوانیم مدیر خوبی باشیم....
والیبال اگر در سالیان گذشته به ویژه همان دهه پرافتخار 60، در اوج بوده با بزرگانش به آنجا رسید.
بزرگانی که صادقانه برای افتخار و عظمت والیبال این منطقه از هیچ کوششی فروگذار نکردند.
اما گذشت زمان و قرارگرفتن در مسیر حرفه ای شدن، نیازمند مدیریتی بود تا به درستی بتواند در کانونی امن با اتحاد و خرد جمعی از به حاشیه رفتن بزرگان والیبال جلوگیری نماید که البته چنین نشد.
والیبال گنبد سال ها با ضعف های مدیریتی همراه شد که این امر، خواسته یا ناخواسته والیبال را به سمت و سویی سوق داد تا چهره ی واقعی این ورزش برای حامیان مالی نیز هویدا نباشد.
از این سو، مدیران دستگاه ورزش در منطقه با عدم تسلط و اشراف در شیوه های برقراری ارتباط با حامیان مالی و استفاده از ادبیات متناسب در ترغیب و حفظ اسپانسرها و علاقه مندان به سرمایه گذاری در والیبال (تأکید می شود حفظ اسپانسرها) ضعیف عمل نموده و همواره صنعتی نبودن منطقه را دلیل عمده فقدان حامی در والیبال عنوان داشتند، غافل از آنکه تعداد کارخانه ها هرچند کوچک (نسبت به مناطق صنعتی بزرگ کشور)، شرکت ها و حتی سرمایه گذاران علاقه مند به ورود به عرصه والیبال در این منطقه به ویژه گنبد کم نبوده اند تا بخواهند و بتوانند دست والیبال را بگیرند و باری دیگر تا قله های افتخار همراهی کنند
به امید روزی که بتوانیم مدیر خوبی باشیم....