روایتی از دهمین جام قهرمانی باشگاه های جهان

          نوین جوان  
            بازدید : 232
          
           نظرات (0)
        

از پایان سیطره ایتالیایی ها و اولین حضور آسیایی ها در فینال تا تکرار یک تراژدی " کاش ما هم قوی تر آمده بودیم ".

حدیثه حبیبی - پایگاه اطلاع رسانی والیبال ایران؛ پرونده دهمین دوره مسابقات والیبال قهرمانی باشگاه های جهان که از روز پانزدهم ماه جاری به میزبانی کشور برزیل آغاز شده بود، پس از رقابت شش روزه غول های باشگاهی جهان سرانجام در فینالی اوراسیایی با قهرمانی آسمان خراش های روسی بسته شد. الریان نائب قهرمان و با برتری نماینده آرژانیتن مقابل ساداکریزیو میزبان، مدافع عنوان قهرمانی از حضور در جمع سه تیم برتر بازماند!

روس ها که این روزها در دنیای والیبال یکه تازی می کنند، پیش از این دو عنوان نائب قهرمانی و دو مقام سومی را نیز در کارنامه ی خود داشتند؛ اما این قهرمانی 200 دلاری اولین دشت زرین آنها در مسابقات باشگاهی جهان بود. و بلگوری تیم باشگاهی بود که با بهره گیری از ابرستاره هایی چون موزرسکی این افتخار را با غلبه بر تیم چند ملیتی الریان قطر برای روسیه بدست آورد.

*پایان امپراتوری سرزمین چکمه؛ اولین دوره ای که پای ایتالیایی ها در میان نبود!

وقتی به تاریخچه برگزاری مسابقات قهرمانی باشگاه های جهان نظر می کنیم، به قدری نام تیم های ایتالیایی خوش می درخشد که عدم راهیابی نماینده ی آنها به جمع 4 تیم برتر دور دهم یک شگفتی محسوب می شود! ترنتینو تیم باشگاهی سرشناس این کشور که به تنهایی 4 عنوان قهرمانی این مسابقات را در کارنامه دارد پس از کسب جایگاهی سومی دوره مقدماتی از صعود به جمع چهار تیم برتر این دوره بازماند، تا پس از قهرمانی نماینده برزیل در سال 2013 و پایان دادن به سیطره ی هشت ساله ی ایتالیایی ها در قهرمانی، کسب این نتیجه در سال 2014 فروپاشی رسمی امپراتوری این کشور در مسابقات والیبال باشگاهی جهان باشد.

هرچند هنوز تیم های اروپایی با 9 قهرمانی سردمدار این رقابت ها هستند ودر رأس آنها ایتالیا همچنان با 8 مدال طلا، دو نقره و کسب سه برنز همچنان کشور بی رقیب این مسابقات است.

*الریان قطر نخستین فینالیست قاره کهن در مسابقات قهرمانی باشگاه های جهان

از فینال مسابقات قهرمانی باشگاه های آسیا زمان زیادی نگذشته، جایی که قد والیبال قطر با وجود بهره گیری از ستاره های پرآوازه ی دنیای والیبال، چون ساوانی کوتاه تر از آن بود که جام قهرمانی را از ایرانی ها بگیرد. الریان با نتیجه 3 بر یک مقابل نماینده قدرت بلامنازع آسیا زانو زد تا هر دو تیم راهی برزیل و مسابقات قهرمانی باشگاه های جهان شوند. با این تفاوت که قطری ها به لطف وایت کارت آمدند و ایرانی ها با جام قهرمانی ...
اما دو نماینده آسیا در راه آماده سازی این مسابقات سرنوشت کاملا متفاوتی داشتند. الریان در راه دفاع از والیبال نداشته ی قطر تا دندان مسلح شد و شاکله ی قهرمان آسیا در راه دفاع از آنچه "منافع ملی "نامیده شد، از هم فروپاشید...

تیم قطری با به خدمت گرفتن سوپراستارهایی چون متی کازیسکی، اولیویرا، روبرت لندی، سانچز و بازیکنانی از کوبا و برزیل با ترکیبی متحول و پرقدرت راهی برزیل شد و پس از کسب جایگاه نخست گروه دوم، با از میان برداشتن تیم میزبان دست به کاربزرگی زده و در قامت نخستین تیم آسیایی قدم به فینال گذاشت. هرچند دست قطری ها با شکست مقابل بلگروی روسیه به جام زرین نرسید؛ اما این نتیجه افتخار بزرگی برای آنها محسوب می شود تا جایی که شایعه شده حضور پرقدرت در این مسابقات به قدری به کام قطری ها شیرین آمده که قصد دارند با به تابعیت درآوردن این بازیکنان در رده ملی هم قدم جای بزرگان بگذارند.
الریان با این نائب قهرمانی بهترین رتبه ی تیم های آسیایی در تاریخ این مسابقات را کسب کرد و پیش از آن نیز پیکان تهران با یک مقام سومی در سال 2010 برترین تیم قاره کهن در باشگاه های جهان بود.

*اولین حضور متین ایران در جهان، تیمی که تیم نبود!

از همان روز اول مشخص بود که نماینده ایران طالع بلندی در مسابقات قهرمانی باشگاه های جهان ندارد و صعود متین حتی از مرحله گروهی نیز بیشتر شبیه معجزه می نمود!
ورامینی ها که با به خدمت گرفتن ستار های نامدار والیبال ایران، در دومین سال حیات خود قهرمان ایران، آسیا و سپس جهانی شدند، در فاصله عزیمت به برزیل با تغییرات اساسی مواجه و تقریبا تنها نام متین عازم مسابقات شد. از دست دادن مهره های ارزشمندی چون معروف، موسوی، محمودی و میرزاجانپور در کنار جدایی مساجدی و برقی ظاهرا با اضافه شدن بازیکنانی از تیم ملی "ب" ایران جبران شد. اما این تیم متحول شده نه به هماهنگی لازم رسید و نه توانست در حد و اندازه های خودش ظاهر شود، تا طبق پیش بینی ها در مرحله ی مقدماتی با جام دهم وداع کند.

از حق نگذریم تیم تمام ایرانی متین که از هدایت بانیولی ایتالیایی در رأس کادر فنی خود بهره می برد، نمایش نسبتا دلپذیری در این مسابقات ارائه کرد و با شرایط موجود رتبه سوم گروه مرگ و گرفتن یک ست از قهرمان مسابقات نتیجه بدی نبود. ستاره های جوان و کم تجربه متین در طول این مسابقات بارها مورد تمجید مربیان تیم های رقیب قرار گرفتند و تعدادی از آنها درخشش فردی قابل قبولی داشتند اما براستی این قدرت واقعی والیبال ایران نبود. و بازهم حسرت حضوری پرقدرت به دل نمایندگان دست و پا بسته ی ایران ماند، تا افسوس بخوریم که چرا نمی توانیم حداقل پتانسیل واقعی والیبال خود را نشان داده و هر بار با قدرتی کمتر از لیگ داخلی ایران راهی این مسابقات شده و دست خالی باز می گردیم؟!

به هر روی ترجیح حضور ستاره های تیم های باشگاهی ایرانی در اردوی ملی، عدم توجه به پخش این مسابقات و... نشان می دهد که مسابقات معتبری چون قهرمانی باشگاه های جهان که ویترینی از بهترین بازیکنان دنیا را در خود دارد و علاوه بر محک جدی بازیکنان کشورمان در مقابله با نامداران والیبال جهان، می تواند سکوی پرتاب مناسبی جهت حضور بازیکنان ایرانی در لیگ های معتبری اروپایی باشد، جزو اولویت های فدراسیون نشینان نیست و مسئولان ایرانی همه ی همّ و غم خود را صرف تیم های ملی کشورمان کرده اند.

البته متین اولین قربانی این دیدگاه نبود و سال گذشته نیز کاله مازندارن که حتی تا مرز انصراف از این مسابقات پیش رفت، با شرایطی مشابه قدم به بتیم برزیل گذاشته و دست خالی برگشت تا بهروز عطایی در پایان این مسابقات این چنین گلایه کند: « ای کاش ما هم تمام بازیکنان ملی خود را داشتیم تا جهان قدرت واقعی والیبال ایران را در این مسابقات می دید. »

ناگفته نماند مجوز حضور متین در دوره یازدهم این مسابقات نیز از پیش صادر شده و شاید همین عامل باعث شده مالکان باشگاه ورامینی با نادیده گرفتن مشکلات این دوره و چشم پوشی از اقدام عجیب فدراسیون در مخالفت با همراهی ستاره های تیم متین که میلیاردها هزینه روی دست این باشگاه گذاشتند ، دلخوش به وعده های سال آینده و حضور پر قدرت در دوره ی آتی باشند.

منبع: روایتی از دهمین جام قهرمانی باشگاه های جهان - نوین جوان

ارسال نظر برای این مطلب